Czy nawet zwykłe wywalenie kogoś za okno musi mieć inteligentną nazwę?
Defenestracja (nie mylić z defloracją, hahaha) – akt wyrzucenia kogoś lub czegoś przez okno. Słowo pochodzi od łacińskiego de (z, od) + fenestra (okno). Jedną z najszerzej znanych defenestracji jest defenestracja praska. Defenestracje są często sposobem zabójstwa z przyczyn politycznych, formą samosądu jak i upozorowanym samobójstwem.
W 1383 biskup Dom Martinho został wyrzucony przez okno przez obywateli Lizbony w rezultacie podejrzeń o spiskowanie z Kastylijczykami w czasie, gdy oblegali oni Lizbonę.
30 lipca 1419 miała miejsce pierwsza defenestracja praska. Podczas wojen husyckich defenestracji przez okno ratusza uległo siedmiu katolickich rajców.
26 kwietnia 1478 defenestracji uległ Jacopo de’ Pazzi, po upadku spisku Pazzich mającego na celu pozbawienie życia władcy Florencji Lorenzo Mediciego.
Rankiem 1 grudnia 1640 roku grupa arystokratów pragnących przywrócić Portugalii pełną niepodległość rozpoczęła rewolucję wspieraną przez lud. Znienawidzonego Miguela de Vasconscelosa, Sekretarza Stanu, znaleźli ukrytego w szafie, zabili, a następnie wyrzucili przez okno.
Rewolucja 1848 roku we Francji wywołała zamieszki w Niemczech. Kiedy w Kolonii rozsierdzony tłum wtargnął do ratusza, trzech rajców w przystępie paniki wyskoczyło przez okno; jeden z nich połamał obie nogi. Wydarzenie to przeszło do historii jako “defenestracja kolońska”.
10 marca 1948 znaleziono w Pradze, mieście słynnym z innych defenestracji, martwe ciało Jana Masaryka, czechosłowackiego ministra spraw zagranicznych. Oficjalne śledztwa z lat 1948 i 1968 uznawały tę śmierć za samobójczą. Śledztwo z roku 2004 stwierdziło morderstwo polityczne.
2 marca 2007 rosyjski dziennikarz Iwan Safronow, badający uwikłanie Kremla w handel bronią, wypadł ze skutkiem śmiertelnym z okna na piątym piętrze. Istnieją spekulacje, iż miało to związek z tematyką jego artykułów.