Pierwszy opis to 7. elementowa antena na pasmo144MHz
Długości obwodów poszczególnych pętli wynoszą R-2.27m,W-2.14, wszystkie direktory mają obwód 2m. Natomiast odstępy pomiędzy kolejnymi elementami wynoszą:
R-W-48.26cm W-D1-43.18cm D1-D2-53.34cm D2-D3-39.37cm D3-D4-58.42cm D4-D5-50.8cm
Całkowita długość nośnika wynosi 3m. Orientacyjny zysk 12.5dB. Wszystkie elementy wykonane są z rurek aluminiowych o średnicy 8mm.
Następny rysunek przedstawia 5-elementową antenę o długości nośnika 1.75m i orientacyjnym zysku 10dB.
Obwody poszczególnych pętli wynoszą: R-216cm, W-211cm, D1-203cm, D2-196cm, D3-188cm, a odległości pomiędzy nimi:
R-W-432mm W-D1-330mm D1-D2-400mm D2-D3-533mm. Pętle zostały wykonane z drutu miedzianego o średnicy 3mm.
Antena powstała w 1942 r. Została opracowana przez W6SAY. Konstruktor natrafiał na duże trudności w eksploatacji anten dipolowych pracując zawodowo na stacji w Ekwadorze. Usytuowanie stacji 3000 m n.p.m., suche zjonizowane powietrze ostre zakończenia anten powodowały snopienia z końców anten.
Rozciągając po środku dipol pętlowy otrzymamy kwadrat o boku 1/4 długości fali oparty na wierzchołku. Nazwa takiej anteny to Daimond Quad, natomiast wersja stojąca na jednym boku to Quad.
W zależności od miejsca zasilania możemy zmieniać polaryzację anteny. Zasilając pętlę od dołu (rys.a i c) uzyskamy polaryzację poziomą, natomiast zasilając antenę z boku (rys.b i d) uzyskamy polaryzację pionową.
W antenach pętlowych występuje wydłużenie elementu do długości fali, czyli odwrotnie niż w antenach otwartych gdzie ma miejsce skracanie elementów.
Po wielu próbach i badaniach wiadomo, że jest to bardzo dobra do nawiązywania łączności DX-owych ze względu na niski kąt promieniowania wiązki głównej. Przy zawieszeniu anteny powyżej długości fali na której pracuje kąt promieniowania ustala się na około12 stopni i pozostaje niezmienny.